Zondagmiddag, het is een middag waarop ik vaak niet zo veel plannen heb.
Soms uitbrakken na een verjaardag of feestje, wat hardlopen of gewoon nog even extra genieten van de laatste uren weekend voordat een drukke werkweek weer begint.
Deze zondagmiddag was anders, ik had me aangemeld bij het eerste project van het jaar van de Rotaract Amsterdam, het stoelenproject. Het project houdt in dat je voor zo’n 50 daklozen een maaltijd klaarmaakt en deze – indien gewenst – helpt uitserveren.
Om 13.00u verzamelden we (Mathijs, Myron, Eva en ik) bij de onopvallende locatie naast de Waterkant. Nadat we werden ontvangen door één van de vrijwilligers (Margot), zijn we direct naar de Albert Heijn gegaan op de Elandsgracht. Éen van de Rotaractors had geregeld dat de Albert Heijn de benodigde boodschappen doneerde.
Aangekomen, stond de overvolle boodschappenkar al klaar! Twaalf pakjes gele currypasta, drie en een half liter kokosmelk, een berg kip en overige verse ingredienten voor een pittige Thaise Curry. Daarnaast zaten er ook nog wat verrassingen in de kar van Albert Heijn, zoals mini blikjes cola light. Geweldig dat de supermarkt op deze manier heeft bijgedragen aan dit project.
Terug in de keuken vertelde Margot over het werk van het Stoelenproject. Dagelijks is er een vaste groep vrijwilligers die het mogelijk maakt dat de daklozen hun toegangsbewijs kunnen ophalen voor eten en een slaapplek. Ze zijn het aanspreekpunt voor de gasten, serveren het eten uit, doen de afwas, delen de matrassen uit, bewaken het fort ’s nachts en zorgen zelfs voor een ontbijtje de volgende ochtend. Daarnaast is er elke dag een groep vrijwilligers – zoals wij die middag – die met liefde een warme maaltijd bereiden. Het was bijzonder om te zien hoe professioneel de organisatie van dit project staat, de keuken eruit ziet en het rooster van het project al tot mei ingevuld staat met kookteams.
Na een kop koffie was het tijd om aan de slag te gaan. Margot was een soort papparazi want ze maakte heel veel foto’s voor de Facebookpagina waarin we later met élk ingrediënt getagd zijn. Kip pruttelde in een megapan op het vuur, de snelkookpannen waren aan het stomen met de rijst en de munt werd zorgvuldig gehakt en gemengd in de yoghurtsaus. Ondertussen leerden wij als kookteam elkaar ook beter kennen, als aspirantlid van Rotaract ook niet geheel onbelangrijk.
Het was mooi om te zien dat de eerste eetborden weer leeg terug kwamen en dat we na afloop zelfs een applaus kregen. Maar vooral het besef dat ik had als je daarna naar huis fietst, de verwarming opdraait en de koelkast opentrekt voor wat eten of drinken… Het besef dat dit projecten zijn waar ik me vaker voor in wil zetten.
opgetekend door Milou